Henk Witjes

"Het is heerlijk te spelen met woorden en zinsritmes."

Zwiepers en Zeperds, verhaal per verhaal ...

  1. Opgelost in het niets. Een absurde grap met een drone door een stel stoere vrienden en twee verbolgen slachtoffers. De grappen evolueren mee met de technische vooruitgang, zo blijkt. Misschien wat vergezocht maar wel amusant. Een ‘oplossing in het niets’ waarbij ver weg gebleven wordt van buitenaardse ontvoeringen.
  2. Beminde gelovigen. Het klerikaal vocabulaire zoals het zich in kinderoren nestelt. Sfeervol weergegeven met een flinke laag nostalgie. Herkenbaar voor de kwieke zestigers en zeventigers onder ons. De uitsmijter met mama op het einde geeft papa flink het nakijken.
  3. Edward. Semi-mystieke vertelling waarbij ruimte en tijd vervagen. Ook hier steekt melancholie de kop op. Een milde kritiek op de voortjachtende mens en een verlangen naar eenvoud en harmonie. Fraai.
  4. Een andere wereld. Een circulair verhaal waarbij van de lezer gevraagd wordt zijn of haar lineaire tijdsbesef aan de kapstok te hangen. Een klein geschiedenislesje en een jongensdroom die werkelijkheid wordt in dit mooie verhaal.
  5. Erik! Ga je hol wassen! De titel alleen al zet de toon in deze (gefingeerde?) herinnering. De beschrijving van het aparte gezinnetje is bijwijlen hilarisch en wekt zowel een glimlach als medelijden op. Het zou volgens mij nog meer effect hebben als het verhaal stopt met de titel. De paar zinnen uitleg daarna zijn eigenlijk overbodig.
  6. Witheet. Scherp, columnachtig verhaal waarbij de literatuur en vooral haar coryfeeën op de hak worden genomen. Erg leuk.
  7. Verhullingen. Parabelachtige fabel waarbij ook weer gespeeld wordt met tijd en ruimte. Met een aangenaam verteltempo houdt de auteur je als lezer dicht bij het verhaal. Tegelijk een pleidooi voor verdraagzaamheid en het verwerken van een stuk onfrisse vaderlandse geschiedenis. Soms bijna aandoenlijk naïef … totdat je het einde leest. Verrassende plot!
  8. Achter de computer? Kostelijk verhaal met een nog kostelijker einde.
  9. Argeloos ontmoeten. Bevreemdend verhaal over een persoonsverwisseling waar veel meer achter steekt dan aanvankelijk gedacht. Een verhaal dat je twee, drie keer leest en je een beetje ontwricht achterlaat.
  10. Ik ben er klaar mee. Een huiselijke ruzie tussen twee protagonisten die, zo blijkt gaandeweg, elkaar flink aan het plagen zijn. Er zit iets vertederends in en op het einde zelfs iets uitgesproken geils. Leuk verhaal.
  11. Tobias. Mij welbekend wegens eerder uitgegeven in een bepaald digitaal tijdschrift.
  12. Levende wezens. Erg mooi, bijna sprookjesachtig verhaal dat zich als een film voor je ogen ontrolt. Ontroering troef hier, welhaast balsemend voor de ziel.
  13. Body trommelen. Henk ten voeten uit. Spelen met de taal, de huidige uitwassen van zzp’ers die lukraak van alles uitvinden om een cent te verdienen aan de kaak stellen. Hilarische dialogen en van de pot gerukte uitwassen. Genieten.
  14. Biogas. Ik zou hier mijn commentaar van het vorige verhaal kunnen herhalen, zij het nu dat de setting totaal anders is. Maar ook hier spitant woordspel en absurdisme samengebald in een hilarische vertelling.
  15. Het wonder van Borghetto Santo Spirito. Een bijna toeristische folder, maar dan literair uitgebeeld. Gaandeweg begin je de pest te krijgen aan die ouwe bedrieger en zijn opportunistische familie. Wanneer Berlusconi zijn intrede doet, weet je dat je gevoel juist zat. Een verhaal, helaas, dat zijn actualiteitswaarde zal verliezen naarmate de tijd verstrijkt, wegens de verwijzing naar de politiek in een bepaalde tijdsgeest. Dat kan de pret echter niet drukken.
  16. Onverwacht bezoek. Je een houding geven door je overal doorheen te bluffen. Het heeft wel wat, maar je kunt net zo goed keihard tegen de lamp lopen. De protagonist hier krijgt – eigenlijk – op het einde een koekje van eigen deeg, als het ware. Clever verhaal.
  17. Vuilspuiterij. Een hulpvaardige zuster die een stalker naar een andere wereld helpt. Het doet wat denken aan ‘Misery’ van Stephen King, waarbij een onvoorwaardelijke fan van een auteur erg ver gaat om haar idolatrie te betuigen …
  18. Vervuiling? In de fond een venijnig stukje waarbij de Engelse ondingen in de Nederlandse taal gehekeld worden. De auteur haalt zichzelf met plezier onderuit in de slotzin.
  19. Oppassen. Griekse mythologie meets fabel meets ironie. Shaken, not stirred en je krijgt een volbloed Witjesiaanse vertelling. Origineel, humoristisch en erudiet. Meer moet dan niet zijn.
  20. De Depri campagne. Blue Monday voor dummies. Op het einde de titel van de bundel. Gepaste afsluiter.

Terug