Veertig jaar was ik werkzaam in het onderwijs,
als leraar basisonderwijs en als directeur.
Vijftig jaar ben ik actief in het theaterleven
als zanger/acteur, regisseur en schrijver voor revues en bewerken van teksten.
Sinds een aantal jaren heb ik me specifiek toegelegd op proza en poëzie.
Buiten mijn liefde voor het gesproken woord, dat
vooral tot uiting komt in theateractiviteiten en presentaties, botvier ik in mijn
boeken mijn liefde voor het geschreven woord.
Als observator wil ik mijn ervaringen
fantasievol en op een creatieve manier
beeldend beschrijven.
'Het is heerlijk te spelen met woorden en
zinsritmes. Ik heb daarbij een onbedwingbare drive om mijn filosofieën over het
leven te delen met zo veel mogelijk mensen. Ik probeer denkbeelden over te
dragen in de hoop dat andere mensen daar iets mee kunnen.'
Humor is een grote relativerende factor in mijn
werk. Mijn eerste twee romans ‘de idealisten’ en ‘Tomeloze verwarring’ gaan
over idealisme, de gang van het leven, de onverbiddelijke levenslessen, het
onontkoombare absurdisme in het leven, het optimisme en de zin om het leven ten
volle te absorberen naast de schaduwkanten van het leven.
De verhalenbundel 'Kruiend ijs' herbergt fantasy, absurde spanning, lichtvoetige humor en verhalen met een lichte autobiografische achtergrond. ‘Ik koester de kwaliteit van het leven en laat me zo weinig mogelijk beïnvloeden door mensen die de nadruk leggen op economisch voordeel en materialisme. Zij gaan voor kwantiteit in plaats van kwaliteit.'
Mijn laatste roman 'Het ontkende principe' heeft meerdere lagen. Mensen vol idealen tegenover machtsblokken die krampachtig vasthouden aan oude patronen en winstbejag. Reïncarnatie, de kringloop van leven in meerdere dimensies. Een bewogen verhaal over het leven op zoek naar transformatie waarin passie, gedrevenheid, niet aflatende liefde, zoeken naar balans, terreur, onzekerheid, machtsdrift zich manifesteren.
Mijn vijfde werk is een verhalenbundel in het Bergs dialect in het kader van ons plaatselijk Carnavalsfeest (Vastenavond). ‘Ei! Gade mee dweile?’
Naast schrijven en theater ben ik betrokken bij verschillende projecten. Een daarvan is het in oprichting zijnde schrijversgilde der lage landen samen met o.a. Sonn Franken, Henk Franken en Marc Kerkhofs, om er een te noemen.
Inspiratie.
Tabula rasa
witte spiegel voor de geest.
Blind staren
een vacuüm in tijdsbeleving en beeld.
Letters joelen aan de kantlijn …
Een puntig potlood schrijft brede taal,
tekens ordenen zich op de regels.
Een zachte drang blijft dringend aanwezig.
Zonder te schrikken van hun uiterlijk
zuigen de letters zich vast
aan de contouren van hun spiegelbeeld.
Een vlaag van alwetendheid heeft zijn werk gedaan.
